Table of Contents
1 Przegląd (co i kiedy)
Osadzanie imienia pod gotowym motywem haftu to codzienna czynność w personalizacji produktów, np. dziecięcych kocyków czy urodzinowych koszulek. W SewWhat-Pro zrobisz to na dwa sposoby, które tu porównujemy i pokazujemy krok po kroku.
Kiedy wybrać „długą drogę”? Gdy masz zestaw zdigitalizowanych liter jako osobne pliki i chcesz w pełni kontrolować kerning i pozycję każdej litery. Kiedy postawić na „prostą drogę”? Gdy liczy się czas i wygoda – wbudowane narzędzie Lettering wystarczy, zwłaszcza przy prostych imionach i standardowych krojach.

Jeśli pracujesz na pojedynczych imionach do prostych kompozycji, szybka metoda zwykle wystarcza. Jeśli jednak w projekcie litery mają gęsto „dialogować” z motywem (np. oplatać elementy), ręczna metoda bywa precyzyjniejsza i pozwala kontrolować każdy milimetr. W obu przypadkach pamiętaj o centrowaniu względem tamborka oraz równym ułożeniu liter na linii siatki.
SewWhat-Pro nie jest pokazane tu jako platforma do digitalizacji od zera – zakładamy, że masz już istniejący plik wzoru (np. „1” z gitarą i gwiazdkami) oraz literowe pliki lub dostęp do czcionek kompatybilnych z narzędziem Lettering.
Szybka kontrola: Czy Twój projekt zakłada wyraźny odstęp między motywem a imieniem? Zostaw przynajmniej kilka milimetrów „oddechu”, aby kontury haftu się nie zlewały.
2 Przygotowanie
Zanim otworzysz SewWhat-Pro, zbierz podstawowe zasoby i upewnij się, że masz porządek w folderach. Dobre przygotowanie skraca późniejsze poprawki i minimalizuje ryzyko pomyłek.
2.1 Materiały i pliki
• Gotowy wzór haftu w formacie PES (np. motyw „1” z gitarą i gwiazdami).

• Zestaw pojedynczych liter w formie plików (dla metody długiej) lub czcionki kompatybilne z Lettering (dla metody prostej). • Informacja o docelowym rozmiarze liter – w materiale źródłowym posłużono się wysokością 1 cala.
W praktyce przyda się także wstępna koncepcja kompozycji: czy imię ma być pod motywem, jak długie jest imię i ile miejsca na tamborku zostaje. Pamiętaj, że zmiana długości imienia może wymagać korekty odstępów.
2.2 Stanowisko i porządek w plikach
• Komputer z zainstalowanym SewWhat-Pro.

• Czytelna struktura folderów z projektami i fontami – łatwiej odnajdziesz literę, której właśnie szukasz. • Zapasowy folder na kolejne wersje „robocze” – zapisuj etapami pod nowymi nazwami.
W wielu pracowniach, gdy łączysz przygotowanie pliku z późniejszym haftowaniem, pojawia się też logistyka tamborków i ramek. Nawet jeśli w tym etapie działasz tylko w oprogramowaniu, warto już myśleć o końcowym osadzeniu w tamborku: poprawne rozplanowanie pomoże uniknąć ciasnoty na krawędziach.
Uwaga: Jeśli pracujesz na nietypowych tkaninach lub planujesz później użyć nietypowej ramy, od razu uwzględnij bezpieczne marginesy. W planowaniu ekranu zachowaj strefy niehaftowania.
Checklist: Przygotowanie • Wzór bazowy otagowany i łatwy do odnalezienia. • Zebrane litery/czcionki dla wszystkich znaków w imieniu. • Ustalona docelowa wysokość liter (tu: 1 cal). • Gotowa ścieżka zapisu kolejnych wersji pliku.
3 Ustawienia (Setup)
Dobre ustawienie tamborka i siatki w SewWhat-Pro to połowa sukcesu. To od nich zależy, jak sprawnie wyrównasz litery i czy finalna pozycja będzie naprawdę centralna względem pola roboczego.

3.1 Rozmiar tamborka i kalibracja
W materiale źródłowym odwołano się do okna Hoop Calibration i wyboru pola 7.87 × 7.87 cala. Ustaw właściwy tamborek w menu Hoop > Hoop Calibration, tak aby aktywne pole robocze odpowiadało temu, co faktycznie zamierzasz wykorzystać.

Dlaczego to ważne? Centrowanie napisu odbywa się względem aktualnego pola. Jeżeli tamborek w programie nie pokrywa się z realnym, napis może wylądować zbyt blisko krawędzi tkaniny.
Szybka kontrola: Po wyborze tamborka sprawdź, czy obrys projektu mieści się komfortowo w polu – bez dotykania granic.
3.2 Linia siatki i nawyki wyrównania
W długiej metodzie kluczowy jest kontakt dolnych krawędzi liter z jedną linią siatki. Ten prosty nawyk stabilizuje baseline i zapobiega „skakaniu” liter. Zachowaj stałą linię odniesienia – nawet jeśli chwilowo przesuniesz pojedynczą literę, wrócisz do równego baseline’u bez zgadywania.
Porada pro: Jeśli obrabiasz wiele zleceń seryjnych, włącz stałą siatkę i używaj zawsze tej samej linii jako odniesienia. Przyspiesza to pracę i ułatwia późniejszy przegląd plików.
Checklist: Ustawienia • Wybrany tamborek w Hoop Calibration (np. 7.87 × 7.87 cala). • Siatka widoczna, baseline zaplanowany. • Powiększenie (zoom) ustawione tak, by widzieć zbieżność linii siatki z dołem liter.
4 Kroki w praktyce
Poniżej znajdziesz dwa kompletne przepisy: „długą drogę” (Merge pojedynczych liter) oraz „prostą drogę” (Lettering). W obu metodach finałem jest wyrównanie i centrowanie imienia w tamborku.
4.1 Otwórz wzór bazowy
1) Uruchom SewWhat-Pro i wejdź w File > Open, po czym wskaż gotowy plik wzoru (np. numer „1” z gitarą).

2) Jeśli będzie potrzeba, wybierz odpowiedni tamborek (Hoop > Hoop Calibration). 7.87 × 7.87 cala sprawdzi się w przykładzie, ale dopasuj do swojego projektu. 3) Upewnij się, że wzór jest wycentrowany w polu tamborka – to ułatwi późniejsze centrowanie napisu.
Oczekiwany rezultat: Widzisz wzór w polu roboczym, a siatka ułatwia orientację w położeniu.
4.2 Metoda długa: Merge pojedynczych liter
Krok po kroku: 1) File > Merge i wskaż folder z literami (np. zestaw o wysokości 1 cala). Dodaj pierwszą literę imienia.

2) Przeciągnij literę na dół wzoru, opierając jej dolną krawędź na wybranej linii siatki; to będzie Twój baseline. 3) Powtarzaj File > Merge dla kolejnych liter, każdą ustawiając na tym samym baseline.

4) Gdy masz już całe imię, przytrzymaj Ctrl i zaznacz każdą literę, aby skorygować odstępy (kerning). 5) Sprawdź orientację względem środka – w okolicy znacznika centrowania zobaczysz, czy blok liter wymaga przesunięcia.

6) Użyj funkcji centrowania w tamborku (Center pattern in hoop), aby zbalansować położenie całego napisu pod głównym motywem.

Uwaga: W centrowaniu program uwzględnia cały obrys liter – nie tylko punkt, na który patrzysz. Jeżeli wrażeniowo „coś jest krzywo”, zerknij na znacznik środka i krawędzie pola tamborka, a nie na jedną literę.
Oczekiwany rezultat: Imię ułożone równo na baseline, z wyregulowanymi odstępami, wycentrowane w tamborku względem motywu bazowego.
W praktycznych realizacjach, zwłaszcza gdy później będziesz tamborkować na tkaninie o grubszym włóknie, docenisz precyzję tej metody. Dzięki temu, że każdą literę ustawiasz świadomie, masz pełną kontrolę nad mikro-odstępami, które potrafią zmienić odbiór projektu.
4.3 Metoda prosta: narzędzie Lettering
Krok po kroku: 1) Usuń poprzedni napis, jeśli był testowo dodany. 2) Kliknij przycisk Lettering (niebieska ikona obrysu z napisem) w pasku narzędzi.

3) W panelu wybierz font i kolejno wprowadzaj litery imienia; pojawią się w obszarze roboczym.

4) Skoryguj odstępy przez przeciąganie liter lub opcję zwiększania przerw, aż wygląd będzie naturalny.

5) Zaznacz cały blok i ułóż go w docelowym miejscu pod wzorem; na końcu użyj Center pattern in hoop.

6) Zbliż widok (zoom), aby finalnie ocenić równość odstępów i zgodność baseline’u.

Porada pro: Jeśli masz kilka krótkich imion o podobnej długości, przygotuj „gotowce” – zapisane projekty z ustawionymi odstępami i baseline’em. Przyspiesza to pracę przy seryjnych zamówieniach.
Oczekiwany rezultat: Imię przygotowane szybciej niż metodą długą, z wystarczającą kontrolą nad odstępami i pewnym centrowaniem w tamborku.
Checklist: Kroki • Wzór bazowy otwarty i widoczny. • Litery wprowadzone (Merge lub Lettering) i oparte o jedną linię siatki. • Odstępy między literami skorygowane. • Napis wycentrowany w tamborku.
5 Kontrola jakości
Na co zwrócić uwagę, zanim zapiszesz projekt i wyślesz go do maszyny?
• Równy baseline: dół wszystkich liter leży na jednej linii siatki. • Naturalny kerning: odległości między literami są zbliżone optycznie (np. „RN” często wymaga ciaśniejszego dosunięcia niż „ER”). • Bezpieczny margines: napis nie ociera się o dolną krawędź pola tamborka. • Ostateczne centrowanie: włącz znacznik środka i porównaj z geometrycznym środkiem pola.
Szybka kontrola: Przełącz siatkę z widocznej na niewidoczną i z powrotem. Jeśli napis nadal wygląda równo i „trzyma poziom”, baseline jest poprawny.
Uwaga: W filmie nie podano ustawień dotyczących gęstości ściegu czy kompensacji – koncentrujemy się wyłącznie na ułożeniu i centrowaniu napisu. Parametry haftu dobierz zgodnie z wymogami Twojej maszyny i tkaniny.
6 Rezultat i dalsze kroki
Efekt końcowy to gotowy projekt z imieniem wycentrowanym pod motywem. W wersji „długiej” pokazano imię „DANI”, a w „prostej” – „ERIN”; w obu przypadkach finał to poprawne osadzenie napisu w polu tamborka i równy baseline.

Co dalej? Zapisz projekt w preferowanym formacie i nazwij plik tak, by łatwo go odnaleźć (np. dodając imię klienta i rozmiar liter). W ten sposób zbudujesz bibliotekę gotowców, które można szybko modyfikować dla kolejnych zleceń.
Z komentarzy: Pojawiło się pytanie o to, czy rozwiązanie jest bezpłatne oraz prośba o link do programu. W samym materiale nie podano szczegółów licencyjnych ani adresu pobrania. Najbezpieczniej odwiedzić oficjalną stronę producenta SewWhat-Pro lub autoryzowanych dystrybutorów, aby sprawdzić warunki zakupu i wersję testową.
7 Rozwiązywanie problemów
Objaw → Możliwa przyczyna → Działanie naprawcze.
1) Litery „skaczą” względem siebie • Przyczyna: Brak wspólnego baseline’u. • Naprawa: Włącz siatkę i oprzyj dół wszystkich liter na tej samej linii. W razie potrzeby przytrzymaj Ctrl i dostrajaj strzałkami dla drobnych przesunięć.
2) Napis wygląda na przesunięty, mimo że środek wydaje się trafiony • Przyczyna: Ocena „na oko” tylko względem jednej litery. • Naprawa: Skup się na znaczniku środka i ramach pola tamborka. Użyj Center pattern in hoop i porównaj wizualnie boczne marginesy.
3) Nierówne odstępy między literami • Przyczyna: Automatyczny kerning nie odpowiada specyfice kroju lub par liter. • Naprawa: Zaznacz pojedyncze litery i koryguj przesunięciem; sprawdź optycznie pary takie jak „RN”, „AN”, „ER”.
4) Imię nie mieści się w tamborku • Przyczyna: Zbyt długie imię względem ustawionego pola. • Naprawa: Zmniejsz rozmiar liter, wybierz krótszy krój lub ustaw mniejsze odstępy; w ostateczności rozważ inny tamborek.
5) Trudność z wyborem fontu w Lettering • Przyczyna: Font nie pasuje charakterem do motywu. • Naprawa: Przetestuj kilka krojów i porównaj w powiększeniu; trzymaj się czytelności i prostoty przy małych wysokościach liter.
Porada pro: Przy korekcie kerningu odsuń widok, by złapać ogólny balans, a potem przybliż na 200–300% i dopracuj detale. To szybciej niż ciągłe mikrokorekty w jednym powiększeniu.
—
Praktyczne wtrącenia i realia pracy • Przygotowując plik, miej z tyłu głowy przyszłe tamborkowanie i rodzaj ramy. Nawet w programie zakładaj realne marginesy – to oszczędza nerwów przy fizycznym mocowaniu tkaniny. • Jeżeli w Twoim procesie docelowo używasz akcesoriów ułatwiających pozycjonowanie, już na etapie pliku planuj centralną oś projektu. To przyspiesza produkcję seryjną i ogranicza ryzyko przeszyć poza polem.
W tym kontekście często przydają się rozwiązania ułatwiające powtarzalność tamborkowania i stabilizację materiału. Przykładowo, jeśli regularnie ustawiasz imię blisko dolnej krawędzi pola, z pomocą przychodzą ramy i akcesoria utrzymujące naciąg i proste pozycjonowanie. Właśnie dlatego, gdy przygotowujesz plik, już teraz warto myśleć o docelowym układzie w tamborku – to przenosi się na jakość szycia i powtarzalność całej serii.
Integracje i kontekst sprzętowy • Jeśli Twoja maszyna korzysta z konkretnych pól, zapisz warianty tego samego projektu pod różne rozmiary tamborka, aby uniknąć „docinania” na ostatnią chwilę. • Gdy tworzysz bibliotekę imion, rozważ nazewnictwo uwzględniające rozmiar liter, wariant fontu i rozmiar tamborka (np. „ERIN_1in_fontA_7.87hoop”).
—
Wplecione wskazówki praktyczne (w kontekście późniejszego haftowania): • Przy grubych dzianinach baseline może wymagać minimalnego skompensowania optycznego (litery z łukami bywają odbierane jako „niższe” niż te o płaskich podstawach). Nie ma tu uniwersalnej reguły – kieruj się okiem. • Krótkie imiona (np. 3–4 litery) zwykle znoszą ciaśniejszy kerning; dłuższe potrzebują więcej „powietrza”, aby nie wyglądały na zbitą linię. • Jeżeli docelowo planujesz użyć magnetycznej ramy, sprawdź, czy na krawędziach nie zabraknie miejsca na docisk – zostaw parę milimetrów rezerwy.
Z komentarzy (mini-FAQ) • „Czy to jest darmowe?” – W materiale nie podano informacji o licencji SewWhat-Pro. Najlepiej sprawdzić na oficjalnej stronie producenta warunki i ewentualną wersję próbną. • „Prośba o link do programu” – W samym materiale link nie pada; kieruj się oficjalnymi kanałami i autoryzowanymi dystrybutorami.
—
Wplecione słowa kluczowe (przykłady praktyczne): Aby lepiej zrozumieć centrowanie w programie względem późniejszej pracy, wyobraź sobie, że finalnie będziesz haftować na maszynie z magnetyczną ramą; w takiej sytuacji marginesy w pliku powinny uwzględniać późniejszy docisk, co bywa łatwiejsze, gdy na etapie projektu myślisz o ergonomii, jaką dają Tamborki magnetyczne.
Jeżeli szyjesz na maszynie kompatybilnej z określonymi ramami producenta, pamiętaj, że to, co ustawisz w SewWhat-Pro, musi odpowiadać realnemu polu haftu; dotyczy to także użytkowników korzystających z rozwiązań takich jak Tamborek magnetyczny do brother, gdzie pole pracy i marginesy są ściśle określone.
W codziennej praktyce projektowej dobrze jest myśleć o ułożeniu napisów w odniesieniu do standardowych ram; dzięki temu nie zaskoczy Cię później brak miejsca na krawędziach, zwłaszcza gdy operujesz niedużymi polami i klasycznym Tamborek do haftu.
Osoby zaczynające przygodę z personalizacją często pytają, jakiej metody używać na start; dobrą wiadomością jest to, że obie ścieżki w SewWhat-Pro są przystępne nawet dla kogoś, kogo interesuje Hafciarka dla początkujących, bo najważniejsza jest konsekwencja: siatka, baseline i centrowanie.
W planowaniu pliku miej z tyłu głowy, że różne maszyny oferują różne pola robocze; jeśli pracujesz na sprzęcie pokrewnym do brother pr 680w, sprawdzaj wymiary tamborka używanego później przy fizycznym haftowaniu i zachowuj bezpieczne marginesy.
Gdy zależy Ci na powtarzalności produkcji, zastosowanie ustandaryzowanych ramek pomaga powielić ten sam układ napisu na wielu rozmiarach; to właśnie tam sprawdzają się akcesoria pokroju Tamborki magnetyczne do hafciarek, które upraszczają pozycjonowanie materiału w praktyce.
Nawet jeśli na etapie programu wszystko wygląda idealnie, pamiętaj o zachowaniu zapasu w miejscu możliwego docisku czy mocowania – w wielu konfiguracjach wygodę i stabilizację zapewni prosty Tamborek magnetyczny, pod warunkiem że już w pliku przewidzisz dodatkowe milimetry na krawędziach.
