Table of Contents
- Wstęp: projekt naszywki w stylu retro National Park
- Krok 1: Ustawienia dokumentu w Illustratorze
- Krok 2: Budowanie krajobrazu Tatooine
- Krok 3: Detale ilustracyjne i obramowanie
- Krok 4: Typografia i stylowanie tekstu
- Krok 5: Przygotowanie i eksport do Photoshopa
- Krok 6: Realistyczny efekt haftu w Photoshopie
- Najczęstsze problemy i szybkie rozwiązania
- Z komentarzy: Pytania i wskazówki od widzów
- Podsumowanie i dalsze kroki
Wstęp: projekt naszywki w stylu retro National Park
Kilka prostych warstw, przemyślane kolory i typografia przywołują klasyczne znaczki parków narodowych. Autor (Spoon Graphics) tworzy scenę inspirowaną „Tatooine” – z dwiema słońcami i prostymi sylwetkami. Na końcu pokazuje, jak akcja w Photoshopie odwzorowuje splot, fakturę nici i delikatne cienie, by płaskie wektory wyglądały jak rzeczywisty haft.
Uważaj
- W filmie nie podano konkretnych kodów kolorystycznych – paletę dobierz własną, spójną z klimatem retro. Gdy korzystasz z własnych zasobów, unikaj nachalnego kontrastu, żeby efekt haftu nie wyglądał nienaturalnie.
Porada
- Jeśli faktycznie planujesz produkcję, pamiętaj: cyfrowa „naszywka” to mocny mockup, a nie plik dla maszyny hafciarskiej. To dwa różne światy – parametry i formaty do produkcji nie zostały w filmie określone. W praktyce przy produkcji przydają się realne akcesoria (np. magnetyczny tamborek do haftu) i minimalnie uproszczona geometria.
Krok 1: Ustawienia dokumentu w Illustratorze
Tworzenie sześciokątnego kształtu bazowego
Autor zaczyna od nowego dokumentu w Illustratorze i ukrywa Artboards, by mieć duże pole pracy. Bazą naszywki jest sześciokąt utworzony Polygon Toolem – z wciśniętym Shiftem, by zachować równe krawędzie. Następnie kształt jest skalowany i układany pionowo, tak by pełnił rolę pojemnika na całą scenę.

Szybka kontrola
- Czy sześciokąt jest wyważony w pionie i poziomie? To „ramka”, która zdefiniuje kompozycję.
Zaokrąglanie narożników dla miększego wyglądu
Direct Selection Tool i narożne widgety pozwalają dodać miękkości: delikatne zaokrąglenia sprawiają, że obrys naszywki wygląda naturalniej. Nie przesadzaj – lekkie zaokrąglenie wystarczy.

Krok 2: Budowanie krajobrazu Tatooine
Rysowanie planu przedniego i środkowego narzędziem Pencil
Swobodnie rysowana, falująca linia horyzontu stanowi pierwszy plan – wypełniony najciemniejszym brązem z palety. Drugi kształt (bardziej górzysty) tworzy plan środkowy w chłodniejszym fiolecie.

Uważaj
- Zadbaj, by ścieżki były zamknięte przed wypełnieniem – w przeciwnym razie uzyskasz niepożądane przecieki koloru.
Przycinanie kształtów narzędziem Shape Builder
Zaznaczasz kształt sceny i sześciokąt, a następnie z klawiszem Alt w Shape Builderze usuwasz fragmenty wychodzące poza obrys naszywki. To szybkie i intuicyjne. Jeśli wciśniesz Alt w złym miejscu, Cofnij i wskaż obszar ponownie.

Tworzenie nieba w pasach zachodu słońca
Kolejny element to trzy horyzontalne prostokąty w ciepłych barwach (od czerwieni po pomarańcz), które budują retrocharakter nieba. Przytnij ich nadmiar względem sześciokąta tak jak wcześniej. Ustawienia kolorów konkretnie nie padają w filmie, więc kieruj się gradientem nastroju, nie wartościami liczbowymi.

Porada
- Proste pasy koloru świetnie znoszą „przekładkę” na efekt nici później – płaszczyzny uzyskają subtelne cieniowanie i fakturę.
Krok 3: Detale ilustracyjne i obramowanie
Rysowanie dwóch słońc Tatooine
Ellipse Tool posłuży do narysowania pierwszego słońca. Autor wybiera jasny żółty i częściowo chowa tarczę za planem gór. Aby precyzyjnie „podciąć” dolną krawędź słońca, duplikuje górski kształt i używa Pathfinder > Minus Front. Drugie słońce jest mniejsze i jaśniejsze.

Szybka kontrola
- Jedno słońce powinno wizualnie „zachodzić” za górami, drugie unosić się wyżej – oba czytelne i rozdzielone od pasów nieba.
Podwójny obrys w panelu Appearance
Wybierz sześciokąt i w panelu Appearance dodaj dwa obrysy: cienki, jasny (5 pt) wyrównany na zewnątrz oraz grubszy, ciemny (20 pt) pod spodem. Kolejność ma znaczenie – jeśli żółty znika, przesuń go na górę w Appearance. Taki „kanapkowy” obrys nadaje charakteru jak w klasycznych badge’ach.

Uważaj
- Nie mieszaj ustawień w Stroke i Appearance równocześnie na tym etapie – trzymaj cały efekt w Appearance, masz wtedy pełną kontrolę i możliwość edycji.
Dodawanie sylwetek budowli na pierwszym planie
Z prostokąta i zaokrągleń narożników uzyskasz proste kopuły – małe ciemne kształty dodają historii i głębi. W filmie to subtelny akcent; utrzymuj je oszczędne, by nie przeważyły kompozycji.

Porada
- Minimalistyczne sylwetki są idealne do efektu nici – zbyt drobne detale mogą zgubić się w fakturze.
Krok 4: Typografia i stylowanie tekstu
Dobór i rozmieszczenie krojów pisma
Autor wykorzystuje Titling Gothic (główna nazwa) oraz Scriptorama (napis w skrypcie). Po wpisaniu tekstu skaluje go i nadaje jasny kolor. Następnie konwertuje do konturów (Create Outlines) w celu precyzyjnego rozmieszczenia.

Perfekcyjne centrowanie z obiektem kluczowym
Zaznacz elementy, a następnie kliknij ponownie w sześciokąt, aby uczynić go obiektem kluczowym. Teraz Align > Horizontal Align Center centrować będzie względem ramy naszywki – dokładnie i przewidywalnie.

Uważaj
- Żywy tekst może „płatać figle” przy wyrównaniu. Po zamianie na kontury zachowuje się jak solidny kształt.
Ostatnie szlify stylistyczne
Lekko zaokrąglone narożniki liter w tytułach (Direct Selection i corner widgets) wizualnie „zmiękczają” napis. Dla elementów drobniejszych promień zaokrągleń powinien być dyskretny – w filmie pokazano wartości w pikselach dla dwóch rozmiarów, ale kluczowa jest subtelność i spójność z resztą.
Krok 5: Przygotowanie i eksport do Photoshopa
Zamiana efektów na krzywe (Expand Appearance)
Zaznacz całość i wybierz Object > Expand Appearance, aby proceduralne atrybuty (np. wielokrotne obrysy) stały się zwykłymi ścieżkami. Ten krok „utwardza” styl, by eksport był czysty.

Dzielenie i scalanie kształtów w Pathfinderze
Kliknij Divide w Pathfinderze, by przeciąć kształty we wszystkich miejscach nakładania. Następnie wybierz Select > Same > Fill Color i Unite, by każdy kolor stał się jednym obiektem. Powtórz dla wszystkich kolorów – to kluczowe, aby w PSD każda barwa miała własną warstwę.

Szybka kontrola
- Czy na koniec masz po jednym obiekcie na każdy kolor? Jeśli tak, Twoje warstwy w PSD będą czytelne.
Eksport jako warstwowy plik PSD
File > Export > Export As… i wybierz Photoshop (PSD). Zaznacz Write Layers oraz ustaw wysoką rozdzielczość (High/300 ppi). Dzięki temu w Photoshopie zobaczysz oddzielne warstwy kolorów – gotowe do uruchomienia akcji.

Porada
- Jeśli działasz mocno koncepcyjnie, trzymaj nazewnictwo warstw (np. „Sky-Red”, „Mountains-Purple”). W akcji łatwiej będzie je śledzić.
Krok 6: Realistyczny efekt haftu w Photoshopie
Użycie akcji 'Realistic Embroidery'
Otwórz wyeksportowany PSD w Photoshopie i załaduj akcję „Realistic Embroidery”. Dla wielokolorowego projektu uruchamiaj kolejne kroki (w filmie: obrys szycia, detale wypełnienia, render) osobno dla każdej warstwy koloru. Przed przejściem do następnego koloru zmieniaj nazwy wyjściowych warstw efektu, aby akcja niczego nie nadpisała.

Uważaj
- Autor podkreśla, że akcja domyślnie nakłada niebieskie zabarwienie nici – to celowe, ale możemy to kontrolować w kolejnym kroku.
Przywracanie oryginalnych kolorów trybem Overlay
Włącz widoczność oryginalnych, wektorowych kolorów z Illustratora (w PSD) i przenieś ich grupę na szczyt stosu. Ustaw tryb mieszania na Overlay. W ten sposób zachowasz realistyczny relief nici, a wrócisz do kolorystyki z Illustratorowego projektu.
Porada
- W inteligentnych obiektach (smart objects) możesz redukować dodatkowe składniki efektu: wyłącz Cloth Displace dla delikatnych warstw, usuń drop shadow, a w przypadku drobnego tekstu – border. Autor dokładnie tak robi dla przejrzystości.
Dodatkowe dopracowanie
Jeśli splot wygląda zbyt grubo względem formy – w komentarzach widzowie sugerują skalowanie elementów projektu w górę, zanim uruchomisz akcję, by efekty miały „miejsce manewru”. Brak jednego, oficjalnego ustawienia – akcja nie ma w filmie ujawnionych szczegółowych parametrów, więc dostosuj projekt do sensownej skali.
Z komentarzy
- Pytania o errory typu „Command Make/Invert not available” pojawiają się u niektórych w starszych wersjach Photoshopa – autor nie podaje jednego lekarstwa; sprawdź wersję programu i instrukcję akcji.
Najczęstsze problemy i szybkie rozwiązania
Szybka kontrola
- W PSD jest jedna warstwa? Wróć do Krok 5: po Divide konsoliduj każdy kolor (Select > Same > Fill Color + Unite), a w eksporcie zaznacz Write Layers.
- Kolory wyglądają „wyprane”? Włącz oryginalne kolory na górze i ustaw Overlay – jak w filmie.
- Akcja nadpisuje warstwy? Po przetworzeniu każdego koloru nadaj wyjściowej warstwie unikalną nazwę.
- Kłopot z podwójnym obrysem w Illustratorze? Zadbaj o kolejność Stroke w Appearance – cienki na górze, gruby pod spodem.
Uważaj
- Akcja nie jest dodatkiem do Illustratora. To narzędzie dla Photoshopa. Jeśli próbujesz ją wczytać do AI, pojawi się błąd zgodności.
Porada
- Jeśli planujesz później realny haft, testuj uproszczone warianty kształtów i grubości obrysów. W prawdziwym warsztacie znaczenie ma rodzaj materiału, stabilizatora i sposób zamocowania w tamborku – np. praca z mighty hoops czy standardowym systemem obejm może wymusić korekty projektu.
Z komentarzy: Pytania i wskazówki od widzów
- „Czy trzeba płacić za akcję?” – Autor podał linki: dostęp w Envato Elements oraz zakup pojedynczy.
- „Nie działa w Illustratorze” – Społeczność potwierdza: to wyłącznie akcja do Photoshopa.
- „Splot za gruby” – Spróbuj zwiększyć rozmiar elementu przed działaniem akcji.
- „Błędy w Photoshopie (Make/Invert unavailable)” – część widzów melduje problemy; sprawdź wersję aplikacji i instrukcję akcji.
- „Wyprane kolory” – Ustaw Overlay na oryginalnej grupie kolorów i umieść ją na górze stosu.
Porada
- Chcesz symulować inne scenariusze? Dla mockupów odzieży możesz przetestować warianty tła (szorstka bawełna, jeans). Pamiętaj jednak, że to wciąż cyfrowy efekt haftu.
Podsumowanie i dalsze kroki
W tym przepływie pracy najważniejsze są: czysty wektor (po Unite dla każdej barwy), poprawny eksport PSD (Write Layers, 300 ppi), a następnie zdyscyplinowane uruchamianie akcji dla każdej warstwy z osobna i kontrola koloru przez Overlay. Dzięki temu uzyskasz wiarygodną symulację haftu na dowolnym wektorowym znaczku.
Jeżeli myślisz o realnej produkcji, pamiętaj, że pliki dla maszyn hafciarskich to odrębny temat (formaty, programowanie ściegów, stabilizacja materiału). Dodatkowo dochodzą kwestie dopasowania do osprzętu – w praktyce mogą się przydać systemy typu snap hoop monster lub klasyczne ramki, zależnie od maszyny.
Na koniec inspiracja: spróbuj zaprojektować własną wersję badge’u – może Twoja „kraina zachodzących słońc”? A jeśli już pracujesz z maszyną, przetestuj, jak Twoje grafiki zachowują się na realnych materiałach i akcesoriach (np. bernina magnetyczny tamborek do haftu czy mighty hoop 5.5 – wybór osprzętu wpływa na to, jak projekt należy upraszczać).
Mały przewodnik po produkcji
- Masz maszynę domową? Zwróć uwagę na ograniczenia pola haftu i stabilizację. Rozważ też, jak zamocujesz materiał – magnetyczny tamborek do haftu ułatwia pracę na grubszych tkaninach.
- Pracujesz komercyjnie? Wymogi zakładu zewnętrznego i ich park maszynowy (np. brother maszyna do haftowania albo systemy przemysłowe) mogą zasugerować inne grubości obrysów i uproszczenia kształtów.
- W dużych seriach warto znać dostępność osprzętu – np. kompatybilność z ramkami i systemami dla marek przemysłowych, jak tajima tamborki do haftu.
Z komentarzy
- Niektóre osoby pytały o zapis do formatów maszynowych – film tego nie obejmuje. Ten workflow służy do realistycznej symulacji/makiet, nie do generowania plików .pes czy innych formatów dla maszyn.
Dla dociekliwych
- Gdy wyjdziesz poza mockup, pamiętaj, że różne systemy tamborków i ram mają własne ograniczenia i zalety. Jeżeli dopiero zaczynasz eksplorację sprzętową, przejrzyj dostępne rozwiązania – od domowych (np. akcesoria do popularnych marek) po przemysłowe. Dzięki temu szybciej dojdziesz, jak projekt dopasować do techniki i akcesoriów, jakie masz pod ręką.
